Nomenclatura tradicional aceptada
Para a súa formulación séguense as mesmas regras que para os ácidos
dos que proveñen pero cambiando as terminacións e mantendo os prefixos. Para
os números de oxidación baixos a terminación -OSO cambia pola de -ITO, e para
os números de oxidación altos a terminación -ICO cambia pola de -ATO.
Número
de oxidación |
Ácido |
Anión |
Máis
alto
Alto
Baixo
Máis
baixo
|
per-
-ico
-ico
-oso
hipo-
-oso
|
per-
-ato
-ato
-ito
hipo-
-ito
|
|
Na
fórmula:
Na2SO4
a) Disociamos o sal nos seus ións
A partir da carga do catión (ión
positivo) deducimos a carga do anión (ión negativo).
b) Deducimos o número de oxidación do
átomo central, sabendo que o osíxeno ten número de oxidación –2.
c) Lembrar os números de oxidación
con que poden actuar os elementos centrais, e asignar prefixos e sufixos.
Séguese a nomenclatura de Stock, polo
tanto se o metal pode ter outros números de oxidación indícase entre paréntese
o que ten no composto.
|
No nome:
Nitrato de
calcio
a) Indicar cal é o catión. De ter varios posibles números de
oxidación nolo teñen que indicar pola nomenclatura de Stock. E deducir polos prefixos e sufixos o
número de oxidación do elemento central que participa no anión:
b) Formular o oxiácido de N+5
c) Deducir o anión a partir do ácido,
quítanse os hidróxenos e póñense tantas cargas negativas como hidróxenos
ten o ácido. Escribir o composto de xeito que
sexa electricamente neutro, colocando uns coeficientes estequiométricos que
nos indiquen cantos catións e anións participan na fórmula.
|
Igual que nos oxiácidos
utilizamos dúas nomenclaturas: a aditiva e a estequiométrica.
Nomenclatura de adición dos anións:
baséase na estructura dos anións, nomeando de diferente forma os osíxenos que están unidos
aos hidróxenos ácidos (hidroxido), os osíxenos unidos únicamente ao
elemento central (oxido).
Cada un destes nomes acompáñase dos prefixos pertinentes: di-, tri-,
tetra-, etc. e se nomean por orde alfabética seguidos do nome do átomo
central terminado en -ato, e entre paréntese a carga do anión (segundo o sistema de Ewens-Bassett).
Nomenclatura
estequiométrica dos anións: baséase en
nomear cun prefixo: di-, tri-, tetra-, etc. os átomos que participan no
anión seguido do elemento central terminado en "-ato", e entre
paréntese a carga do anión (segundo o sistema de Ewens-Bassett).
Anión |
Nomenclatura de adición |
Nomenclatura estequiométrica |
CO32– |
Trioxidocarbonato(2–) |
Trioxidocarbonato(2–) |
NO2– |
Dioxidonitrato(1–) |
Dioxidonitrato(1–) |
NO3– |
Trioxidonitrato(1–) |
Trioxidonitrato(1–) |
PO43– |
Tetraoxidofosfato(3–) |
Tetraoxidofosfato(3–) |
SO32– |
Trioxidosulfato(2–) |
Trioxidosulfato(2–) |
SO42– |
Tetraoxidosulfato(2–) |
Tetraoxidosulfato(2–) |
ClO– |
Cloroosixenato(1–) |
Oxidoclorato(1–) |
ClO2– |
Dioxidoclorato(1–) |
Dioxidoclorato(1–) |
IO3– |
Trioxidoiodato(1–) |
Trioxidoiodato(1–) |
IO4– |
Tetraoxidoiodato(1–) |
Tetraoxidoiodato(1–) |
CrO42– |
Tetraoxidocromato(2–) |
Tetraoxidocromato(2–) |
Cr2O72– |
μ-oxidobis(trioxidocromato)(2–) |
Heptaoxidodicromato(2–) |
MnO42– |
Tetraoxidomanganato(2–) |
Tetraoxidomanganato(2–) |
MnO4– |
Tetraoxidomanganato(1–) |
Tetraoxidomanganato(1–) |
Nomenclatura de
adición dos sales: Escríbese o nome do anión seguido do nome do catión, coa carga
segundo o sistema de Ewens-Bassett en cantións que non teñan número de oxidación fixo.
Nomenclatura
estequiométrica dos sales: Escríbese o nome do anión sen a carga, se é
necesario cos prefixos bis, tris, tetrakis, pentakis, hexakis, etc. que nos
indican a repetición do anión poliatómico. Seguido do catión, cos prefixos di, tri, tetra, etc que nos indican a repetición do catión.
Sal |
Nomenclatura de adición |
Nomenclatura estequiométrica |
Na2CO3 |
Trioxidocarbonato(2–) de
sodio |
Trioxidocarbonato de
disodio |
KNO2 |
Dioxidonitrato(1–) de
potasio |
Dioxidonitrato de potasio |
Ca(NO3)2 |
Trioxidonitrato(1–) de
calcio |
Bis(trioxidonitrato) de
calcio |
AlPO4 |
Tetraoxidofosfato(3–) de
aluminio |
Tetraoxidofosfato de
aluminio |
Na2SO3 |
Trioxidosulfato(2–) de
sodio |
Trioxidosulfato de
disodio |
Fe2(SO4)3 |
Tetraoxidosulfato(2–) de
ferro(3+) |
Tris(tetraoxidosulfato)
de diferro |
NaClO |
Cloroosixenato(1–) de
sodio |
Oxidoclorato de sodio |
Ca(ClO2)2 |
Dioxidoclorato(1–) de
calcio |
Bis(dioxidoclorato) de
calcio |
Ba(IO3)2 |
Trioxidoiodato(1–) de
bario |
Bis(trioxidoiodato) de
bario |
KIO4 |
Tetraoxidoiodato(1–) de
potasio |
Tetraoxidoiodato de
potasio |
CuCrO4 |
Tetraoxidocromato(2–) de
cobre(2+) |
Tetraoxidocromato de
cobre |
K2Cr2O7 |
μ-oxidobis(trioxidocromato)(2–)
de potasio |
Heptaoxidodicromato
de dipotasio |
Na2MnO4 |
Tetraoxidomanganato(2–)
de sodio |
Tetraoxidomanganato de
disodio |
Ba(MnO4)2 |
Tetraoxidomanganato(1–)
de bario |
Bis(tetraoxidomanganato)
de bario |
|
En Fórmulas tes un exercicio para escribir os nomes destas substancias
e comprobar os resultados. Tamén tes a solución do exercicio.
En Nomes tes un exercicio para escribir as fórmulas destas substancias
e comprobar os resultados. As fórmulas as tes que introducir sen subíndices,
por exemplo auga = H2O. Tamén tes a solución do exercicio.
|